Yaklaşık her beş bebekten üçü 12. ayda yürümeye başlar, ancak bunun bir genelleme olduğunu unutmamak gerekir. Onkinci ay sonunda bebeğinizin ayakta desteksiz durabilmesi, ancak yürümeye hazır olmaması da normal bir gelişim sayılır.
Bebeğin ilk adımları genellikle düşmeyle sonuçlanır. Düştükten sonra canının acımasından çok, başarısız olduğu için ağlar. Bu yüzden yanına koşup endişenizi ona gösterirseniz, düştüğü için daha çok üzülecektir.
Bebeğinizin, ayaklandıktan sonra bile emeklemeye devam etmesi sizi endişelendirmemelidir.Yürümeye yeni başlayanlar, emekleyerek istedikleri yere ulaşmaları daha kolay olduğundan bir süre daha emeklemeyi tercih edebilirler.
Bebeğiniz kaşık veya çatalı çok iyi kullanamasa da kendi kendine yemek yiyebilir.Uygun zamanlarda elleriyle yemek yemesine izin verin ve yaptığı dağınıklığı hoş görün .
Bu ayın başında bebeğiniz, gündelik eylemleri ile ilgili söyleyeceğiniz pek çok şeyi anlar. Bu ay sonunda bir iki kelimeyi kendine özgü bir şekilde söyleyebilir.
Eline aldığı her şeyi kurcalar, sallar ve yere atar. Işığı açıp kapamak ise en heyecan verici oyunlardan birisidir. Hareket eden her nesne onu cezp eder ve artık nesneleri parçalamaktan değil, bir araya getirmekten hoşlanır.
Oyuncak hayvanlar bu dönemde bebeğinizin favori oyuncaklarındandır ve genelde 1-2 tanesineçok bağlanırlar.Bu oyuncaklar genelde uykuya ‘’geçişe’’ yardımcı olup, sizin bir alternatifiniz olurlar.
Her çocukta farklılık göstermekle beraber ayrılma korkusunu bu dönemde yoğun yaşarlar. İnsan yadırgama da aynı şekilde değişkendir; bir yere gidildiğinde yakınında olmaya çalışın.
Bu ay sonunda bebeğinizin mizah anlayışı gelişecektir.Örneğin; yaptığı bir şeye güldünüzü gördüğünde bunu tekrar tekrar yapar.
0 yorum:
Yorum Gönder